كيم كه سابقا به شدت به سيگار و مشروبات الكلي اعتياد داشته، بيمار است، اما مقامات اطلاعاتي در سئول مي‌گويند كه وي مبتلا به ديابت و بيماري‌هاي قلبي است، اما اين بيماري‌ها، تأثير چنداني بر كار او ندارد.
باز هم شايعات درباره وضعيت جسماني «كيم يونگ» دوم، رهبر 66 ساله كره شمالي كه بيش از سه هفته است در انظار عمومي ظاهر نشده، قوت گرفته است.
به گزارش سرويس بين‌الملل «تابناک» به نقل از «ديلي تلگراف»، برخي رسانه‌ها مدتهاست معتقدند، كيم كه سابقا به شدت به سيگار و مشروبات الكلي اعتياد داشته، بيمار است، اما مقامات اطلاعاتي در سئول مي‌گويند كه وي مبتلا به ديابت و بيماري‌هاي قلبي است، اما اين بيماري‌ها، تأثير چنداني بر كار او ندارد.
در همين حال، اما يك استاد ژاپني به نام «توشيميتسو شيگمورا» كه در دانشگاه معتبر «واسدا» ژاپن تدريس مي‌كند، در كتاب خود مدعي شد كه كيم در پاييز 2003 مرده و از آن زمان تاكنون، تحولاتي براي جانشيني وي در اين كشور رخ داده است.
وي در كتاب «شخصيت واقعي كيم يونگ دوم» مدعي شده است كه رهبر كره شمالي از تاريخ دهم سپتامبر 2003 به مدت 42 روز در انظار عمومي ديده نشده و همچنين بر اين باور است كه وي در اثر بيماري ديابت درگذشته است.
به گفته اين استاد دانشگاه، كيم در سال‌هاي پيش از مرگش، تصميمات مهمي درباره روابط كره شمالي با دنياي خارج گرفت؛ از جمله نشست تاريخي ژوئن سال 2000 با رئيس‌جمهور كره جنوبي و ديدار با ولاديمير پوتين، رئيس‌جمهور روسيه يك ماه پس از آن و سپس ديدار با كاندوليزا رايس و مادلين آلبرايت در اكتبر 2000.
او مي‌افزايد: در ژانويه بعد نيز وي به چين سفر و در سپتامبر 2002 با كويزومي نخست‌وزير ژاپن ديدار و اقرار كرد كه پيونگ يانگ، چند ژاپني را براي آموزش جاسوسان خود ربوده است و در آگوست 2003 هم وي مذاكرات شش جانبه درباره برنامه اتمي كره شمالي را آغاز كرده است.
اين استاد ادامه داد: پس از اين رخدادها، كيم ناگهان ناپديد شد و هرج و مرج در رهبري اين كشور پديد آمد.
وي افزود: من چهار سال روي اين كتاب كار كرده‌ام.
گفتني است، شيگمورا سابقا روزنامه‌نگار بوده كه از سال 1979 به مدت شش سال به كره جنوبي اعزام مي‌شود و سپس پنج سال ديگر را در واشنگتن خدمت مي‌كند. يك مقام كره شمالي در سال 1995 به او گفته بود كه وي با يكي از بدل‌هاي كيم يونگ ديدار كرده و احتمال داده كه وي تا چهار بدل را دارا باشد.
پس از مرگ كيم، گروهي متشكل از چهار مقام ارشد كره شمالي، تصميم به حفظ موقعيت خود مي‌گيرند و هر بار كه مقامي براي ديدار به كره شمالي مي‌رود، يكي از اين چهار نفر مسئوليت ديدار را به عهده مي‌گيرد.
