امسال روز جهانی قدس در حالی فرا می رسد که منطقه و جهان شرایط تازه ای را تجربه می کنند و فلسطین هم پس از شصت سال اشغال و آوارگی همچنان در کوران تروریسم و نسل کشی، اسیر نقشه ها و توطئه های شوم صهیونیسم جهانی و حامیان آنهاست و جهان عرب و اسلام نیز با چالش های کهنه و تازه ای روبرو است. از سوی دیگر، “اسرائیل” پس از جنگ 33 روزه لبنان، در جنگ 22 روزه غزه نیز متحمل شکست سختی شد و در رسیدن به اهدافش در این جنگ ناکام ماند. در همین حال، در سال گذشته میلادی نیز بار دیگر حزب تندرو و رادیکال لیکود به زعامت بنیامین نتانیاهو و با مشارکت حزب “اسرائیل خانه ما” به رهبری افیگدور لیبرمن زمام امور را در فلسطین اشغالی به دست گرفت. از دیگر سو، رژیم صهیونیستی اخیرا عملیات حفاری در زیر مسجد الاقصی و یهودی سازی قدس شریف را شدت بخشیده است و با گسترش این حفاری ها و اقدامات تخریبی در زیر و اطراف این مکان مقدس، هر آن احتمال ریزش بخش هایی از مسجد الاقصی و یا احتمال تهاجم جمعی یهودیان افراطی به آن می رود. مجموع این تحولات و شرایط کنونی ضمن این که بیانگر پیچیدگی اوضاع منطقه است، بر اهمیت روز جهانی قدس در سال 2009 میلادی می افزاید. روزی که یادگار معمار کبیر انقلاب اسلامی حضرت امام خمینی (ره) و بیانگر عمق درایت و فهم صحیح ایشان از قضیه فلسطین و منازعه خاورمیانه است. روز قدس نماد اسلامیت قضیه فلسطین و روز إحیای آن و تاکید بر این نکته است که منازعه خاورمیانه منازعه ای عربی صهیونیستی و یا همانگونه که برخی تلاش می کنند، فلسطینی صهیونیستی نیست، بلکه منازعه ای اسلامی ـ صهیونیستی است. در مقطعی، صهیونیست ها و ابرقدرت های حامی آن ها عامدانه و برخی طرف های عربی و فلسطینی سهوا و یا عمدا تلاش می کردند که بعد اسلامی قضیه فلسطین را با حصر آن به قضیه ای صرفا فلسطینی بزدایند. در واقع امام خمینی (ره) با درک عمیق خطر صهیونیسم و اندیشه های توسعه طلبانه آن ها با نامگذاری آخرین جمعه ماه مبارک رمضان به عنوان روز جهانی قدس ضمن تاکید بر اسلامیت قضیه فلسطین و قدس، خطر “اسرائیل” و صهیونیسم را به جهان اسلام گوشزد کردند و به همین خاطر است که روز قدس را روز اسلام می نامیدند و بر گرامیداشت و احیای آن تاکید می نمودند. خود زمان این مناسبت نیز که در ماه مبارک رمضان ماه نزول قرآن کریم قرار دارد، انتخاب بسیار سنجیده و راهبردی است، چون مسلمانان تقریبا پس از یک ماه عبادت و روزه داری از صفای درون بهتری برخوردار بوده و بیش تر از هر زمان دیگری آمادگی دفاع از مسائل اسلامی و جانفشانی در این راه را دارند. روز جهانی قدس روز دفاع یکپارچه مسلمین از اعتقادات و باورها و مقدسات اسلامی است و روز اعلام اتحاد عملی و نظری جهان اسلام در راستای آزاد سازی فلسطین، قدس شریف و مقدسات اسلامی است. در واقع، قضیه فلسطین و قدس برای جهان اسلام وحدت بخش و اتحادآفرین است و اتفاق نظر تمامی امت اسلام از سلایق و مکاتب مختلف فکری و مذهبی گرفته تا جریان های سیاسی حول محور قدس و فلسطین می تواند نویدبخش اتحادی فراگیرتر در جهان اسلام در مقابل قدرتهای زورگو و یاغی باشد.

در حقیقت مساله قدس در کنار مساله آوارگان محوری ترین و اساسی ترین بخش منازعه خاورمیانه محسوب می شود و هر گونه کوتاهی و سهل انگاری در قبال آن، کل قضیه فلسطین را تحت الشعاع خود قرار می دهد و آسیب های جبران ناپذیری به آرمان فلسطین وارد می سازد.

قدس شریف در طول تاریخ اسلام همواره معیار قوت و اقتدار و ضعف و انحطاط امت اسلامی بوده است، به این معنا که هر وقت قدس آزاد و از لوث وجود اشغالگران رها بوده، امت اسلام در اوج عزت و کرامت و اقتدار بوده و هر وقت در اسارت و تحت اشغال بیگانگان بوده، نشانه ضعف و انحطاط امت اسلام بوده است. زمانی که قدس قریب به صد سال در اسارت صلیبی ها بود، جهان اسلام وضعیت بسیار خفت بار و شکننده ای داشت و از هر سمت و سو مورد تهاجم و تاخت و تاز بیگانگان قرار می گرفت و به عبارت بهتر منطقه به برده صلیبی ها تبدیل شده بود. تا جایی که یکی از سربازان صلیبی در نامه ای به مادرش می نویسد که در قدس اسبان ما بر روی دریایی از خون مسلمانان حرکت می کنند. اما زمانی که در تاریخ 2 اکتبر 1181 به آغوش اسلام بازگشت، مسلمانان اقتدار و عزت از دست رفته خود را باز یافتند و توانستند در مقابل زیاده خواهی های ريچارد اول پادشاه انگلستان و فيليپ آگوست پادشاه فرانسه ایستادگی کنند. اما دوباره دوران ضعف و انحطاط مسلمانان شروع شد و سالیان دیگری جهان اسلام هدف تاخت و تاز و تاراج بیگانگان قرار گرفت و ممالیک اسلامی از ایران گرفته تا شام و بغداد به تصرف مغول درآمدند، اما وقتی سپاهيان مغول به سوى فلسطين سرازير شدند، مملوكیان به فرماندهى بيبرس در سال 658 هـ راه آنان را سد كردند و در نبرد عين جالوت شكست سختى بر مغولان وارد آوردند و آنها در این نقطه متوقف شدند و جلوی پیشروی شان گرفته شد. پس از این شکست تاریخی مغول در فلسطین و آزادی قدس، مجددا دوران شکوفایی و عزت امت اسلام شروع شد تا این که امپراتوری عثمانی تجزیه و جهان عرب و اسلام پاره پاره و به کشورهای کوچکی تبدیل شدند و قدرت های استعمارگر با بهره برداری از ضعف ممالیک اسلامی توطئه ای بزرگ برای منطقه خاورمیانه و قلب جهان اسلام چیدند و با قیمومت انگلیس بر فلسطین زمینه های اجرای سیاست های استعماری نوین خود را فراهم آوردند و با انتقال یهودیان ساکن کشورهای مختلف دنیا به سرزمین فلسطین به تعبیر خواب شوم خود در این منطقه پرداختند و عملا در 14 می 1948 فلسطین به دست صهیونیست ها سپرده شد و “اسرائیل” اعلام موجودیت کرد. از آن زمان سیر قهقرایی جهان اسلام شدت بیش تری گرفت و به دنبال ضعف و ناتوانی کشورهای عربی و گسترش اندیشه های ناسیونالیستی و دوری عرب ها و مسلمانان از اندیشه ها و تعالیم اسلامی نه تنها فلسطین بلکه بخش هایی از کشورهای مصر، لبنان و سوریه نیز به اشغال صهیونیست ها درآمدند و ارتش های عربی در تمامی جنگ های خود با دشمن به جز در سال 1973 شکست خوردند، در همین حال برخی دیگر از کشورهایی اسلامی با روی کار آمدن حکومت های وابسته اسیر استعمار نوین غرب شدند. علت اصلی این قهقرایی و شکست های متوالی هم دوری از جهاد و آموزه های اسلامی بود. ارتش های عربی به جای بانگ غیور “الله اکبر” با شنیدن ترانه های خواننده های عرب به نبردگاه می رفتند و نتیجه ای جز شکست هم عایدشان نمی شد. در این شرایط، انقلاب اسلامی در ایران به رهبری امام خمینی (ره) در سال 1979 میلادی (1357 هجری شمسی) شکل گرفت و به تبع آن جنبش های اسلامی در فلسطین و مصر و دیگر کشورهای اسلامی قوت گرفتند و قضیه فلسطین رنگ و بوی اسلامی خود را باز یافت و این گونه، مجاهدت ها و تلاش های خستگی ناپذیر شهید عزالدین قسام و همرزمانشان که از دهه 30 میلادی علیه اشغالگران انگلیسی در فلسطین شروع شد، تداوم یافت. سپس انتفاضه “سنگ” در فلسطین شروع شد و برای اولین بار ناقوس خطر “اسرائیل” را به صدا درآورد. به دنبال این قیام مردمی، عملا پس لرزه های تضعیف پایه ها و ارکان رژیم صهیونیستی یکی پس از دیگری آغاز شد و با شروع انتفاضه الاقصی و پیروزی های غرور آفرین حزب الله لبنان در جنگ 33 روزه و جنبش مقاومت اسلامی “حماس” در جنگ 22 روزه غزه، از یک طرف، آشکارا صدای این ناقوس به گوش می رسد و از سوی دیگر نیز زمزمه های بازگشت جهان اسلام به دوران عزت و عظمت و کرامت خود بیش از هر زمان دیگری شنیده می شود، اما تداوم این روند بسته به اتحاد و وحدت عملی نیروهای مسلمان و ملت های عربی و اسلامی و پایبندی آنها به تعالیم دینی و پایداری در برابر اشغالگران صهیونیست و توطئه ها و سیاست هایی آنها و حامیانشان است.