اختصاصی پایگاه اطلاع رسانی بسیج دانشجویی امیرکبیر – 

مثنوی زیر، سروده ی یکی از دانشجویان دانشگاه امیرکبیر است پس از حوادث 16 آذر دانشگاه امیرکبیر ، و هتک حرمت های صورت گرفته در این روز سروده شده است.

نم نم باران اشکم می چکد بر سینه ام

بر دلم از نو شکوفاند غم دیرینه ام

با من بیدل چه کردند این منافق مسلکان

نفرت از ایشان شده روح دل بی کینه ام

رستمم از قوت بازو سرآمد گشته ام

لیک از بهر مدد اکنون پی تهمینه ام

از همه سوز درون چون دیگ دائم غلغلم

از پریشانی فکرم آش پر ترخینه ام

در پی کفتارها رفتند و کورستند و کر

مرده شان بهتر، نفس هاشان به دل چون پینه ام

جام زهرم می دهند این ناکسان پر سنگ و خاک

زخم ها شد بر دلم! من مرغک بی چینه ام

مرهم و درمان زخم دل به دستان شه است

غرقه ی «عجل فرج» شد هر دم آدینه ام

16 آذر 88

م.س. (غرقه)

ورودی 87 دانشکده مهندسی مکانیک دانشگاه صنعتی امیرکبیر