هر چند که مترسک نمايی است از يک کشاورز يا دهقانی ايستاده و به بزرگی يک انسان، ولی اين فقط حيوانات و پرندگان هستند که او را صاحب زمين می‌دانند و به زمين کشاورزی او نزديک نمی‌شوند!
در جوامع انسانی می‌توان از مترسک، نمادی با مضامين اجتماعی ساخت که معنايی فراتر از کاربرد حقيقی آن داشته باشد و جالب آن است که هر کس می‌تواند برداشت خاصی از مترسک‌های اجتماعی داشته باشد، يعنی عده‌ای از مترسک برداشت «ترساندن غيرواقعی» دارند و قدرتهای پوشالی را به مترسکی در جامعه تشبيه می‌کنند و آن را نوعی دروغ‌گويی به عوام جامعه می‌دانند و عده‌ای هم از مترسک برداشتی به غير از معنای لغوی آن دارند، و به دنبال نمادی هستند با مضامينی مانند محروميت، تنهايی و يا کسی که از او بيگاری می‌کشند و … .
کانون‌های فرهنگی دانشگاه صنعتی اميرکبير، روز چهارشنبه در زمين چمن دانشگاه، جشنوارۀ مترسک‌ها و کاريکاتور آن‌ها را برگزار کرد که تيم‌هايی از دانشگاه‌های مختلف در آن شرکت کرده بودند.
توقعی که همگان از برگزاری چنين جشنواره‌های هنری در يک دانشگاه صنعتی دارند، پرداختن به مضامين و نمادهايی است که معمولاً در جامعه، فقط به يک ديد به آن نگاه می‌شود. ولی اين انتظار برآورده نشد و اين جشنواره به مانند ديگر کارهای اين کانون به پوچی گراييد و بی‌معنا بود.
ابتذال اين نمايشگاه به حدی بود که معاونت دانشجويی به خود اجازه نداد وارد زمين چمن بشود و از پشت ميله‌ها نگاه معناداری به آن‌ها کرد و همچنين خبرنگار شبکۀ خبر در پاسخ به سوال ما گفت: «از اين نمايشگاه و يا جشنواره هيچ چيز خاصی برداشت نمی‌شد و بی‌هدف بود…» و می‌توان گفت ابتذال فرهنگی به اين معنا است که در قالب فعاليتهای فرهنگی، پوچی و بی‌فکری را رواج دهيم.
و صد افسوس به هزينه‌های ميليونی که اين‌گونه هدر می‌روند و کسی جواب‌گوی آن نيست… .
