سوال: مشکل کمبود جا در خوابگاه چرا فقط امسال به این شدت وجود داشته است؟ آیا به مشکل مدیریتی بر می گردد یا به مسائل دیگر؟ و چرا امسال با این مسکل مواجه هستیم؟
جواب: در مورد اینکه چرا امسال مشکل کمبود جا داشتیم می خواهم بگویم که فقط مربوط به امسال نبوده است. مسئله بر می گردد به فضای خوابگاهی از یک بعد نه تنها فضای خوابگاهی ما رشد نکرده بلکه طی این سالها کم هم شده. دانشگاه تا کنون برای خوابگاه ها نه تنها ساخت و ساز انجام نداده یا اینکه مکانی خریداری نکرده بلکه تعدادی از فضاهای خوابگاهی را نیز به دلیل فرسودگی لغو اسکان کرده است. مانند: خوابگاه 200، 300 نفره شهید فیض در چهار راه کالج که دفتر فنی دانشگاه دو مرتبه آن را مورد بررس قرار داده و به این نتیجه رسیده است که این ساختمان غیر قابل اسکان است و برای دانشجویان خطرناک است. خوابگاه شهید ساده که برای اسکان خواهران است نیز به همین دلیل از رده خارج اعلام شده است. که قرار بود برج بهمن تخریب شود و از نو ساخته شود.
اما بقیه خوابگاه ها. خوابگاه انصار الحسین هم نیاز به تعمیر داشت هیچ چیزی سرجای خودش نبود حتی خوابگاه شهید یاوری هم چندین سال بود که تعمیر نشده بود. پس فضا خوابگاهی ما هیچ رشدی نکرده است. از طرف دیگر  جمعیت ما رو به افزایش بوده است. و چون چندین خوابگاه هم از ظرفیت خارج شده بود مانندشهید فیض که دوسال خالی از سکنه بوده است. به همین دلیل ترم به ترم ظرفیت محدودی به هر خوابگاه اضافه می شده است. این روند تا کنون ادامه داشته که امسال ورودی به دانشگاه اضافه شده است و خروجی های دانشگاه هم نسبت به سال قبل حدود 300 نفر کاسته شده است. یعنی 300 نفر باید طبق روال عادی فارغ التحصیل می شدند که این کار انجام نشده است. مخصوصا در مقاطع کارشناسی ارشد که این دانشجویان هنوز اسکان دارند. امسال یه ظرفیتی را سازمان سنجش تصمیم گرفته بود که 20 درصد غیر بومی را برای دانشگاه پذیرش داشته باشد که دانشجویان نزدیک به محل سکونت خود تحصیل  کنند وتبعات منفی حاصل از دوری خانواده را از به حداقل برسانند. بعد از آن خیلی از دانشجویان که در کنکور شرکت کردند معترض شدند و در جلو مجلس و سازمان سنجش تحصن کردند و نسبت به این قضیه شاکی شدند. کمیسیون آموزش مجلس تصمیم گرفتند که 40 درصد غیر بومی و 60 بومی دانشجو بپذیرند یعنی ورودی غیربومی دو برابر شد. موضوع بعدی بحث دانشجویان ارشد مستقیم است که بدون کنکور و به واسطه ممتازی وارد مقطع ارشد شده اند که این هم دارای رشدی بوده است. کل جمعیت به حدی رسیده است که 1000 نفر اضافه بر ظرفیت استاندارد خوابگاه ها دانشجوی خوابگاهی داریم که این 1000 نفر که حدود  300 نفر از دانشجویانی است که فارغ التحصیل نشده اند و حدود 200 نفر کسانی هستند که در اضافه بر ظرفیت سازمان سنجش وارد شده اند و حدود 400 نفر هم کسانی هستند که در کارشناسی ارشد به دلیل افزایش ظرفیت پذیرفته شده اند که در مقطع دکترا هم چنین وضعیتی وجود دارد که در این مقطع 3 برابر افزایش پذیرش داشته ایم.
سازمان سنجش هم به دلیل اینکه در برنامه های 5ساله توسعه کشور باید ظرفیت ها افزایش می یافت این اضافه بر ظرفیت را انجام داده است. که در برنامه چهارم توسعه این برنامه وجود داشته که این برنامه هم به دوران آقای خاتمی بر می گردد. از طرفی در مورد خود دانشگاه. دانشگاه با مشکلی مواجه است  و آن اینکه دانشگاه قبل از معاون دانشجویی نداشت به مدت 3 سال و کسی هم حاضر نشد این کار را قبول کرد و آقای مهندس طاهری هم به مدت 3 هفته است که وظیفه را تحویل گرفته است. و کسی قبل از این برای خوابگاه ها مدیر کل نداشته.
نکته دیگر اینکه تا کنون ما اطلاعی از آمار و و تعداد دانشجویان ورودی جدید و میزان رشد دانشجویان خوابگاهی نداشتیم. علاوه بر این نیز مشکلات بودجه ای نیز جود داشت. بعد از معرفی دانشجویان به دانشگاه این معضل به بار آمد که مسئله اجاره ساختمان، تعمیر و… خود مشکلاتی دارد و زمان بر است.
سوال: آیا عدم ارائه خوابگاه به دانشجویان روزانه و اعلام آن در دفترچه کنکور کار صحیحی است. اینکه دانشگاه برای جذب نخبگان در دانشگاه این همه تبلیغات تلوزیونی با آن همه هزینه هنگفت انجام می دهد اما حاضر نیست برای اسکان آن ها کاری انجام دهد. یا اینکه این همه ساخت و ساز در خود دانشگاه انجام می شود در حالی که خوابگاه دارای این وضعیت است
جواب: دانشگاه برای ایجاد فضای آموزشی توانسته است که اعتبار جذب کند و شروع به ساخت و ساز فضای آموزشی نموده است. اما در باره ایجاد فضای خوابگاه هم باید بتواند اعتبار جذب نماید. مشکل دیگر برای ساخت ساز مثلا برای خوابگاه شهید فیض که دو سال است لغو اسکان شده این است که سند آن مشکل دارد. نه می توانیم اجازه تخریب بگیریم و نه می توانیم مجوز ساخت بگیریم و غیر قابل تعمییر هم می باشد و  نمی توانیم  هم برای آن اعتبار بگیریم. بحث دیگر اینکه ما برای دیگر مسائل این است که بودجه و اعتبار آن تا کنون تأمین نشده است و بدون بودجه و اعتبار نمی توانیم  کاری بکنیم.
درست است که با توسعه فضای آموزش باید فضای خوابگاهی هم توسعه یابد و باید چنین شود. اما اینکه چرا در دفترچه کنکور قید شده است که به دانشجو خوابگاه نمی دهیم؛ ما مایل نیستیم که به دانشجوی خوابگاه ندهیم اما ما یک فضا آموزشی داریم ولی خوابگاه نداریم و این را در دفترچه کنکور به دانشجو گفته ایم  و اعلام نموده ایم.
ما توان ارائه خوابگاه نداریم نه اینکه نخواهیم اراه دهیم بلکه امکان ارائه آن را نداریم. و این کار را انجام دادیم تا  دانشجو بتواند بهتر درباره دانشگاه تصمیم بگیرد و بداند که فضای آموزشی موجود ولی فضای خوابگاهی محدودیت داریم. اما با وجود این تعداد زیادی از دانشجویان غیربومی دانشگاه امیرکبیر را انتخاب نموده اند. اما ما هنوز دانشجویان سال آخر فارغ التحصیل نشده اند و ظرفیت ما هم پر است و ما علی رقم میل باطنی نمی توانیم.
سوال: پس شما قبول دارید که عدم مدیریت در توزیع بودجه برای ایجاد فضای خوابگاهی و فضای آموزشی موجب ایجاد چنین وضعیتی شده است؟
جواب:اطلاع ندارم. اگه بودجه آزادی باشد و ما به این امر توجه نداشته باشیم این حرف صحیح است. اما این ناهمگونی از بالا بوده است. مردم اعتراض کردند به بومی سازی، مجلس اضافه ظرفیت را در دستور کار قرار داد و سازمان سنجش هم اعمال کرد و ما نمی توانستیم برنامه ریزی کنیم و ردیف بودجه ای هم برایش تعریف نشده بود که بتوانیم طبق آن برنامه ریزی کنیم. در ضمن ما هم نمیتوانستیم بودجه آموزشی دانشگاه را خرج کنیم چون ردیف بودجه آموزشی مشخص است و منطبق بر برنامه دانشگاه است.
اگر دست دانشگاه باز بوده باشد و از افزایش تعداد دانشجویان آگاهی داشته باشد حرف شما درست است و به مشکل مدیریت باز می گردد.
سوال: راه حل هایی که از سوی دانشگاه برای حل مشکل خوابگاه ها ارائه میدهد بعضا غیر منطقی است. مثلا اینکه به دانشجویان استان تهرانی خوابگاه ارائه داده نشده است. دانشجویی که ساکن ورامین است چگونه باید خود را به کلاس ساعت 7 صبح برساند؟
جواب شما می گویید ورامین من نظرآباد که دورترین منطقه از تهران است. تعداد این دانشجویان قابل توجه است. اما این راه کار ما نیست. این قانون صندوق رفاه است که نباید به دانشجویان بومی استان تهران اسکان داده شود.
سوال: پس چرا ترم ها گذشته این کار را انجام می دادید؟
ترم های گذشته چو ظرفیت داشتیم. و الان هم نگفتیم که به شما جا نمی دهمیم بلکه گفتیم در صورت باز شدن جا به شما هم اسکان خواهیم داد. الان همه مدیریت دانشگاه، اداره امور خوابگاه ها، صندوق رفاه دانشگاه، صندوق رفاه وزارت علوم و… همه بسیج شده اند تا بتوانند برای این جمعیت خوابگاه تأمین کنند. ما هم گفتیم تا آنجا که میتوانیم دانشجویان را اسکان دهیم و حتی اسکان نمازخانه ها را هم با گذاشتیم تا بتوانیم دانشجوی بیشتری را اسکان دهیم دانشجویان بی پناه نمانند. راهکار ما این بود که در اسرع وقت چند ساختمان در حدود ظرفیت 1070 نفر تهیه کنیم و کمبود خودمان را حل کنیم.
اما پیدا کردن خوابگاه مناست، تجهیز خوابگاه، و … همه اینها زمانبر است و به مرور دانشجویان را به ترتیب اولویت اسکان می دهیم. برای ترم بعد هم که تعدادی از دانشجویان فارغ التحصیل می شوند بازهم جا باز می شود. و به ترتیب اولویت….. دانشجویان را اسکان خواهیم داد. بعضی را هم که خوابگاه هایشان آماده نشده و جایی در تهران نداشتند را گفتیم که به شهرستان برگردند و ما مشکل غیبت 2 هفته آنها را حل خواهیم نمود. و بعضی ها را هم به خوابگاه خودگردان معرفی نمودیم.
ما یک شورای اسکان هم به وجود آوردیم. در ترم اخیر به خاطر اینکه مشکلات عدیده ای در این قسمت بوجود می آمد ما در داخل مجموعه امور دانشجویی شورایی تحت عنوان شورای اسکان را تشکیل دادیم شامل مدیریت ها مختلف معاونت. این شورا چندین دستور کار دارد. یکی از اینها این است که در اگر ظرفیت خوابگاه محدودیتی بود برای اسکان اولویت بندی انجام دهد. که اولویت ها بر اساس دوری مسیر، وضعیت آموزشی، ممتازی و … انجام می شود و این شورا حکم آخر را می زند. و اگر  کسی حرف خاصی و یا مورد خاصی داشته باشد مانند کمسیون موارد خاص عمل می نماید و مورد را بررسی می کند و عمل می کند.
سوال: مشکل سلف سرویس یکی از مشکلاتی آزاد دهنده برای دانشجویان است که ما شاهدیم تعمیرات سلف مرکزی در ماه های پایانی تابستان انجاممی شود در حالی که این تعمیرات جزور ضروریات است و باید قبل از سال تحصیلی انجام شود؟ که نتیجه آن تراکم جمعیت در سالف ها می شود؟
جواب:دانشگاه دارای یک طرح توسعه است. و تا سالها انجام می شود. و به فراخور زمان و تأمین بودجه قسمت هایی از طرح اجرا می شود. دانشگاه از نظر مساحت بسیار محدود بوده است و از آن استاندارد لازم از نظر فضای سبز برخوردار نبوده است. دانشگاه امیرکبیر یک خیابان بین خیابان ولی عصر و حافظ بوده است. که این در مسائل روحی، روانی و مسائل درسی اثرات خود را نشان می دهد.
یکی از این قسمت ها سلف شماره 2 بود که برداشته شد و بجای آن فضای سبز قرار دادند و فضا مقداری باز شد. سال پیش هم یک سلف جدید بین دانشکده نفت و ابوریحان ساخته شده که ترم پیش به کار کرده است. اما در ترم گذشته به دلیل اغتشاشات به وجود آمده دانشگاه یک ماه بیشتر باز بود و سلف سرویس هم یک ماه بیش از برنامه پخت داشته است. که حتی سهمیه مهرماه را هم در ترم گذشته مصرف کرده است. و در آن مدت سلف سرویس باز بود و باسازی امکان پذیر نبوده که می ماند 2 ماه بعدی. که در ماه دوم بازسازی شروع شده که در این مورد انتقال کل سلف سرویس مطرح بوده است. که قرار است سلف سرویس مرکزی به فضای آمفی تئاتری تبدیل شود تا بتواند کمبود فضای آمفی تئاتری را جبران کند. ما در دانشگاه بیش از 500 نفر فضای آمفی تئاتری نداریم.
در ساختمان جدید فضا برای سلف سرویس محیا است اما هنوز آشپزخانه به طور کلی انتقال پیدا نکرده است به دلیل مشکلات ساختمانی و عدم تجهیز به همین خاطر انتقال غذا از آشپزخانه تا سلف سرویسها طول می کشد و ما باید با وانت غذا  را از اشپزخانه به سلف منتقل کنیم که فشار بسیار سنگینی بر روی دوش نیروهای اداره تغذیه وارد است.
از نظر فضا فضای جدید ایجاد شده از فضای قبلی بیشتر است. اما اینکه چرا صف طولانی می شود. بخاطر سامانه جدید برای اتوماسیون سلف سرویس است که نصب این سامانه در حال انجام است و غیر از زمان خرید ژتون نمی شود این سامانه را امتحان کرد و در طول این مدت برطرف کردن عیب ها و راه اندازی کامل این سامانه مدتی زمان خواهد برد که البته افراد متخصص این سامانه در طول این مدت بر کار نظارت دارند و  مشکلات فنی آن را رفته رفته حل می نمایند. و بهینه سازی آن طول می کشد.
که در این مدت هم کارهای مانند افزایش گیشه ها، افزایش محل تحویل غذا و … را انجام داده ایم تا مشکلات زودتر حل شود. همچنین تعویض ظروف هم خود زمانبر است. که انشاء الله پیگیر حل مشکلات هستیم و سعی کردیم که با افزایش نیرو و … هرچه سریعتر این مشکلات حل شود.
سوال: خیلی از مشکلاتی که شما فرمودید بر می گردد به تعویض مدیران و اینکه مدتی ما مسئول اداره دانشجویی نداشتیم؟ چرا تا کنون این کارها صورت نگرفته است؟ و چرا باید در ابتدای سال به فکر انتصاب مدیران جدید بیفتیم؟
جواب: سال گذشته به خاطر اتفاق ناگواری که برای یکی از دانشجویان افتاد از همکار مهندس فراهانی نتوانستیم بهره مند بشویم بعد از ایشان با توجه به مشکلات به وجود آمده مدتی برای پیدا کردن نفر جدید مشکل داشتیم. و از همان موقع تا کنون افراد زیادی را بررسی کرده ایم و نتوانستیم کیس مناسبی را پیدا کنیم.بودند افرادی که این توانمندی را داشتند اما قبول نمی کردند و برای پیدا کردن نیرو برای این مسئولیت ما با مشکل مواجه بودیم و هفته ای چند نفر را برای این کار پیگیری می کنیم. و آقای طاهری را هم که خودشان در جای دیگر مشغول به کار بودند را توانستیم با اصرار رازی کنیم که این مسئولیت را قبول کنند.
در اداره امور خوابگاه ها نیز مهندس حق شناس یکی از دانشجویان نمونه  دانشگاه بودند و هم دانشجوی نمونه کشور هستند. و در حال حاضر هم دانشجوی ارشد مدیریت پیشرفته هستند. ایشان هم درجای دیگری مشغول انجام پروه بودند که با اصرار هم ایشان قبول کردند.
دلیلی که آقای حق شناس را انتخاب کردیم این بود که ایشان از همان دوران ابتدایی تحصیل خود خوابگاهی بودند و مدتی هم مسئول خوابگاه متأهلی بودند که یکی ازحساس ترین خوابگاه های دانشگاه است. ایشان در این خوابگاه موفق بودند و توانستند بسیاری از مشکلات آن خوابگاه را حل نمایند و توانسته بود خیلی از مشکلاتش را حل نماید. و از نزدیک با مشکلات و کادر و ساختار اداره امور خوابگاهها ارتباط و آشنایی داشت.
ما ایشان را باید برای مشکل خوابگاه ها باید نیروی جدید برای کار مضاعف به سیستم تزریق می کردیم که آقای حق شناس را در کنار اقای ضیائی قرار دادیم.
خوابگاه شهید ساده، خوابگاه شهدا، خوابگاه یاوری و … هم اصلا شرایط اول سال تحصیلی را نداشتند و نیاز به تعمیرات جدی داشتند که با توانمندی های آقای حق شناس و سخت کاری ایشان این خوابگاه ها برای ابتدای سال آماده شدند  و خوابگاه هایی که اصلا وضعیت خوبی از لحاظ سیم کشی و… نداشتند تجهیز شدند.
در این مدت تمام بدنه امورخوابگاهها برای راه اندازی خوابگاه ها مجدانه تلاش می کردند تا مشکلات آنها حل شود. خوابگاه انصار الحسین با آن وضعیت افتضاح را ظرف سه شبانه روز آماده اسکان نمودند تا برای آغاز سال تحصیلی آماده باشد.
تنها مشکل ما در خوابگاه شهید ساده بود آن هم به این دلیل بود که پیمان کارها دانشگاه به دلیل مشغله نتوانستند خوابگاه را تحویل بگیرند و بهمین دلیل پیمانکارهای جدید به دلیل ناهماهنگی نتوانستند آنطور که باید کار کنند.
سوال: بحث هایی که شما فرمودید درست اما این وسط دانشجو چه گناهی کرده و باید چکار کند. این همه لطمه درسی و روحی چگونه باید جبران شود؟
من از شما شاید در این مورد مدعی تر هستم و این دانشجویان که تازه وارد دانشگاه می شوند و با یک دیدی نسبت امیرکبیر وارد دانشگاه می شوند این مشکلات تئاثیر گذار است. تمام اعضای اداره دانشجویی با تمام توان حتی نیروهای جزء اداره تغذیه و خوابگاه ها به شدت بدون چشم داشتی مشغول کار هستند تا مشکل را حل کنند.
آقای حق شناس تمام ساختمان های اطراف دانشگاه و بنگاه معاملات ملکی های اطراف دانشگاه را برای پیدا کردن ساختمان پیگیری کرده اند. حتی در روزنامه آگهی هم زده اند تا بتوانند ساختمانی پیدا کنند.
با وزارت علوم هم در حال مذاکره هستیم تا بتوانیم با دریافت بودجه و امکانات بسیاری از مشکلات را حل نماییم.
در اینجا می طلبد دانشجویان هم درک کنند مشکل را و اینکه این دوستان خودشان هستند که پش در خوابگاه مانده اند. تا کنون هم چندین ساختمان پیدا شده است و تا اینکه قرداد بسته شود و خوابگاه تجهیز شود و نگهبانی مستقر شود طول می کشد.
در جاهایی هم ما مجبور شدیم علاوه بر ظرفیت اتاق دانشجو را اسکان دهیم از دانشجویان انتظار داریم تا رفع مشکل نسبت به این افزایش تراکم صبر و حوصله انجام دهند. بالاخره این مشکل دانشگاه است و باید به کمک هم بتوانیم این مشکل را حل کنیم. شاید دانشجویی بتواند توسط خیری ، مسئولی یا … بتواند کمکی بگیرد که ما استقبال می نماییم.
انشاء الله بتوانیم این مشکلات را حل نماییم.