اگر فکر کنیم سیاسی بودن یعنی معترض بودن و خود را بر همگان نمایان ساختن و نشان دادن رفتارهای رنگارنگی که برخی از خود نشان می دهند، خیر شهدا اینگونه نبوده اند. آنها افرادی سیاسی بودند و می دانستند که چگونه رفتار کنند، کجا صحبت کنند، کجا سکوت کنند، و همیشه اولویت ها را در نظر داشتند.
در آغاز انقلاب مردم سیادت و رهبری امام خمینی را پذیرفتند اما بحث ولایت فقیه خیلی خوب برای آنان جا نیفتاده بود و دفاع مقدس این کار را کرد و این ابتدا برای خود رزمندگان و بعد برای مردم ولایت فقیه را روشن کرد.
قبل یا بعد از عملیات والفجر1 بود که شنیدم مرحوم آیت الله منتظری در گفت و گویی که با رزمندگان داشتند، گفته بودند چه معنی دارد که مدام می گویید برای ما دعا کنید شهید شویم ، چرا شما باید شهید شوید مملکت ما به جوانانی مثل شما نیاز دارد.
حجت الاسلام پناهیان ادامه داد: آیت الله منتظری در بین ما حرمت داشت و از شخصیت های سیاسی مملکت بودند. اما ما نمی دانستیم با برخی حرف ها و صحبت های ایشان باید چه کنیم؟
درست است که رزمندگان علاقه داشتند شهید شوند، اما با کمی تأمل می بینیم که امام علی (ع) هم با این که خود مستجاب الدعوه بودند اما 40 سال طول کشید که به شهادت برسند. درخواستهای شهدا هم اینگونه نبود که تا بخواهند شهید شوند و بلافاصله با اصابت گلوله ای به سرشان جان خود را از دست دهند، آنان عاشق شهادت بودند اما خدا تا کسی مسئله شهادت برایش حل نمی شد، اجازه شهادت را به او نمی داد.
پناهیان با اشاره به روشنگری های امام خمینی در آن برهه زمانی گفت: وقتی امام خمینی در سخنان خود می گفتند که ای مردم ببینید جوانان ما به جایی رسیده اند که آرزوی شهادت می کنند، ما اینجا می فهمیدیم که راهی که انتخاب کرده ایم اشتباه نبوده است و تمامی شهدای ما افرادی ولایت مدار بودند که آمارها نشان می دهد شهدا در وصیت نامه های خود حدودا چهار بار از کربلا و امام حسین یاد کرده اند.
وی ادامه داد: شهدای روحانی و یا شهدایی که از خانواده های روحانیون بودند، بیشترین تعداد شهدا را در زمان جنگ تشکیل می دهند که در واقع این تعداد 6 برابر شهدای دیگر صنف ها بودند و شهدای دانشجو نیز در رتبه دوم قرار داشتند.
پناهیان با بیان اینکه سطح سواد رزمندگان ما بسیار بالا بوده گفت: بسیاری از شهدای ما از نخبگان بودند. اصلا باید شهادت را با نخبگی تعریف کرد و ما در طول جنگ نخبگی و فرزانگی و استعدادهای بالا را در میان فرماندهان و شهدا ملاحظه می کنیم.
وی با اشاره به جانفشانی های رزمندگان اسلام برای امام خمینی (ره) اظهار داشت: بسیاری از شهدای ما از جمله شهید زین الدین بارها اعلام کرده بودند که یک جان که سهل است ، کاش صدها جان داشتیم تا در راه اماممان فدا می کردیم.
این استاد دانشگاه تصریح کرد: اگر شهدای ما می گفتند ایران ، ایران را برای اسلام می خواستند و انتهای تمام صحبت هایشان فداکاری در راه امام بود اما اگر مروری بر صحبت های مهدی بازرگان داشته باشیم، اینگونه می خوانیم که در خاطر اکثر انقلابیون ملییون و نخست وزیر ایران خدمت به ایران جای گرفته است و در خاطر روحانیون و نزدیکان به امام خدمت به اسلام جای گرفته است ،اما هدف من خدمت به ایران از طریق اسلام بود.
وی توضیح داد: در مقابل این صحبت های بازرگان امام بارها گفتند ایران ما فدای اسلام باد. در این هشت سال دفاع مقدس نیز
آشکار شد که کسانی که ایران را برای اسلام می خواهند ،ایران را بهتر حفظ می کنند. اما کسانی که از طریق اسلام به دنبال ایران هستند، به راحتی ایران را می فروشند.
پناهیان با اشاره به خط مشی فکری شهدا، اظهار داشت: اگر امروز کسی بر اساس مفاهیمی که در وصیت نامه های شهدا وجود دارد، بیندیشد و بنویسد، به او افراطی می گویند، اما جالب اینجاست که همین افراطیون بودند که مملکت ما را نجات دادند، و ما امروز به راحتی در مقابل گرگ ها ایستاده ایم اگر غیر از این بود شرایطی مثل کشور عراق داشتیم. شما دانشجویان شرایط عراق را از روی اخبار صدا و سیما درک نکنید بلکه واقعا بروید و ببینید که عراق چگونه است و چه چیزی در آنجا جاری است. تعدی به زنان، آدم فروشی، و هزار و یک فاجعه دیگر و همین اسلام برای ایران خواه ها، داشتند کشور ما را به سمت شرایط عراق کنونی سوق می دادند.
وی اظهار داشت: ما همه عزت و اقتداری که داریم از دفاع مقدس است. بروید ببینید چه کسانی در خط مقدم جبهه رفتند. دانشجویان سیاسی که با خلوص تمام جنگ را وظیفه شرعی خود دانستند و به کارزار رفتند. اما نکته اینجاست که کسان دیگری که در خطوط دیگر بودند آبروی دفاع مقدس را به خود نبندند و هم اکنون نیز می بینیم که کسانی که از احزاب سیاسی آمدند و از دفاع مقدس گفتند، هیچگاه به آنان اطمینان نشد.
پناهیان ادامه داد: اگر در آن زمان بحث پیروزی را وسط می کشیدیم جبهه از هم پاشیده می شد چرا که ما از لحاظ سلاح و مهمات کمتر بودیم و همیشه سلاح دشمن چندین برابر بود اما رزمندگان ما آنقدر سیاسی بودند که جدای از تمام این مسایل جنگ را وظیفه شرعی خود می دانستند و در تمام صحنه ها حضور داشتند.
وی با اشاره به سخنان شهید کاوه اظهار داشت: شهید کاوه در سخنانی به رابطه انقلاب اسلامی ایران و مسلمانان جهان اشاره می کند و اگر انقلاب ما پیروز شود مسلمانان جهان نیز عزت می یابند و اگر خدشه ای به این انقلاب وارد شود، کار آنان نیز ساخت است. اینجا می بینید که چگونه یک رزمنده دغدغه تمام مسلمانان جهان را دارد اما امروز چند نفر از سیاسیون ما این موضوع را می فهمند؟
این استاد دانشگاه در خاتمه با اشاره به اهمیت بعد سیاسی شخصیت شهدا، خاطرنشان کرد: شما دانشجویان باید بعد سیاسی شهدا را نگاه کنید و منش سیاسی آنان را در نظر داشته باشید و بدانید که اگر کسی امروز بخواهد مثل شهدا سیاسی باشد، به او لقب افراطی می دهیم.
من معتقدم جامعه ما هیچ گاه مثل جامعه امیر المومنین (ع) نخواهد شد. ما تردید نداریم که شهدای ما جزو بهترین های ما بودند اما اکنون رفته اند ولی نباید اینگونه باشد که خدای ناکرده از شهدایمان کم بگذاریم.
حجت الاسلام پناهیان ادامه داد: يک روند خوب تبليغات در کشور ما وجود ندارد . ما ناتوانی جدی دربيان حقايق دفاع مقدس از لحاظ فرهنگی و سياسی داريم. می بينيم مسئول تبليغات جنگ دردوره ی جنگ کسی است که در اين دوره معلوم می شود که به بسياری از مفاهيم موردقبول حضرت امام و شهدا اعتقاد نداشته است. ما درعرصه ی فرهنگ و سياست احساس امنيت و سلامت درانتقال پيام دفاع مقدس نمی کنيم. البته ماانتظار نداريم همه ی کسانی که در عرصه فرهنگ کار می کنند ژرفای پيام دفاع مقدس را درک کنند.
ممکن است بعضی ها چيزهايی شنيده باشند اما قرار نيست هرکس هرچه شنيد قدرت تحليل و تبيين آنرا داشته باشدبنابراين ما به سهولت می گوييم که در عرصه دفاع مقدس اثر فرهنگی چندانی به جامعه عرضه نشده است در صورتی که جامعه جهانی درانتظار آن است . طالبان امروزمشکل فقط مسلمانان نيست، مشکل جهانيان است زیرا که اجازه نداده جهانی که تشنه‌ی حقايق ناب دينی است آنرا بشنود حقایقی که در دفاع مقدس تجلی پیدا کرد . گناه این عرضه نشدن را من می خواهم بر گردن فرهنگی کارهاو فرهیختگان جامعه خودمان بیندازم ماکه اسوه داشتیم الگو داشتیم اگر اینها به جهان عرضه می شدند نوبت نمی رسید به آنها که شهادت طلبی جوانان مارا با انتحار گری طالبانیسم جابه جا کرده و به خورد مردم عالم بدهند. ما الله اکبرهای خودراعرضه نکردیم و طالبان الله اکبرهای خود راعرضه کرد و مردم را با شنیدن این شعار به یاد وحشی گری‌های خود انداخت و ما هنوز هم عاجزیم از ساختن یک فیلم حماسی، تاریخی شدن دفاع مقدس اگرچه امکان تحریف آنرا به وجود آورده است اما تقریبا محال است، به دلیل وحود اسناد و مدارک زیادی که از آن دوران وجود دارد که آنها امکان تحلیل و بررسی دفاع مقدس را امروز فراهم آورده.
اندکی از غربت های مربوط به دفاع مقدس اینست که امروز به هر که می گویی شهید یاد سیاست نمی افتد می گویی رزمنده یاد تحلیلگر سیاسی نمی افتد میگویی رزمنده‌ی شهید یاد مسائل عمیق سیاسی نمی افتد. افرادی که درجنگ کانون عشق و همدلی بودند همه سیاسی بودند و اگر در جایی این بروز نیافته است به این علت است که در جنگ جای گفتگوی سیاسی نبود جای تبعیت و پیروی بود و یک سیاستمدار وقتی در جنگ قرار می گیرد میداند که الا ن باید سکوت کند و جنگ را پیش ببرد.
به وصیت های شهدا مراجعه کنید. شهدا وصایای خود را درست می نوشتند صادقانه می نوشتند و هر آنچه می فهمیدند می نوشتند زیرا می بایست لحظاتی بعد پاسخگوی نوشته های خود می بودند عموما وصایای آنها درست در آستانه شهادتشان نوشته می شد اوج سیاسی بودن را اگر به وصایای آنها مراحعه کنید درک خواهید کرد منتها نباید فکر کنید سیاسی بودن یعنی همیشه معترض بودن همیشه خودنمایی کردن در بیانیه های رنگارنگ دادن و رفتارهایی که برخی دارند. آنهاد چون سیاسی بودند می فهمیدند که کجا باید سکوت کنند و تحمل، چون سیاسی بودند الویت ها را خوب در ک می کردند آماری که از وصایای شهدا گرفته شده حاکی از آن است که آنها به طور متوسط در هروصیت نامه 4 بار از ولایت فقیه و امام حرف زدند آنها کورکورانه اینها را نمی گفتند با نهایت درایت و فهم آنها را می گفتندحال بعضی ها می‌گویند که آنها برای وطن رفتند ایراد ندارد اما مهم اینست که این حرف چقدر باواقعیت انطباق داردچه چیز جبهه ها راگرم می کرد
