سخنرانی محمدصابرجهانداری؛ عضو شورای مرکزی بسیج دانشجویی دانشگاه امیرکبیر
پیش از خطبه های نماز جمعه شهر “چهاردانگه”
بسم الله الرحمن الرحیم
رَبِّ اشْرَحْ لِي صَدْرِي وَيَسِّرْ لِي أَمْرِي وَاحْلُلْ عُقْدَةً مِنْ لِسَانِي يَفْقَهُوا قَوْلِي
بسیار خوشحالم که به عنوان یک دانشجو، فرصت حضور در میان شما مردم شریف را پیدا کرده‌ام تا به اختصار صحبتی حول مسائل جاری کشور و آرمان های انقلاب اسلامی داشته باشم.
صحبت بنده حول دو شعار اصلی انقلاب اسلامی است. دو شعاری که در ابتدای انقلاب خون مردم ما با دادن آن ها می‌جوشیده است ؛ دو موضوع “جمهوریت” و “استقلال”
در ابتدا قصد دارم بحث جمهوریت را باز کنم و آن را با وقایع امروز کشور بسنجیم و به یک نتیجه برسیم. جمهوریت یعنی مردمی بودن. جمهوریت آن آرمانی است که مردم ما برای آن انقلاب کردند و این “مردم” بودند که پشت سر رهبرشان انقلاب را به پیروزی رساندند. امام خمینی (ره) هم تاکید داشتند که “جمهوری اسلامی؛ نه یک کلمه کمتر و نه یک کلمه بیشتر”
البته جمهوریتی که مورد نظر ماست از بطن اسلام بیرون آمده است و اینگونه نیست که چیز جدایی باشد و ما آن را به اسلام الصاق کرده باشیم. جمهوریت ما مبنای اعتقادی دارد و این نکته‌ی مهمی است.
امام‌خمینی(ره) با برگزاری یک همه‌پرسی در همان ابتدای انقلاب و رای 98 درصدی مردم، سعی در کوبیدن میخ جمهوریت داشتند و می‌خواستند مردمی بودن این انقلاب به همگان ثابت شود. هم به مردم ایران تا این انقلاب را از خودشان بدانند و هم به اجانب تا بفهمند که “ملت ایران” صاحب این نظام و انقلاب هستند. از زمان انقلاب، هرچه جلو آمده ایم، دشمنی دشمنان روز به روز بیشترشده است، اما این “مردم” بوده اند که در مقاطع مختلف این نظام و انقلاب را حفظ کرده اند.
جمهوریت و مشارکت مردم در اداره‌ی کشور به دو صورت است:
اول شرکت در انتخابات ها که با آن حمایت از نظام اعلام می‌شود و دوم هم بعد از انتخابات. در حدود چهار دهه‌ای که از انقلاب می‌گذرد، ما حدود چهل انتخابات برگزار کرده ایم و مردم ما تقریبا هر سال برای سرنوشت نظام شان تصمیم گرفته اند و هرجا مشارکت مردم بالاتر بوده توفیق بیشتری داشته ایم و هرجا کم گذاشته ایم ضرر آن را هم دیده ایم.
بخش دوم که مشارکت بعد از انتخابات است، اما مقداری مغفول مانده است و مردم ما شاید ارزشمندی و میزان اثرگذاری‌شان بعد از انتخابات را درک نکرده‌اند. در واقع باید بعد از انتخابات نیز “رصد” مردم ادامه داشته باشد. ممکن است به هر دلیلی پای مسئولین بلغزد و این مردم هستند که نباید نسبت به این مسائل بی‌تفاوت باشند.
در بحث جمهوریت به همین مقدار اکتفا کرده و در ادامه به بحث استقلال می‌پردازیم.
اعوذ بالله من الشیطان الرجیم
“… و لن یجعل الله للکافرین علی المومنین سبیلا ”
آیه ای که عرض کردم، آیه‌ی “نفی سبیل” است که یک اصل اسلامی و اعتقادی است و ما استقلال نظام و انقلابمان را از این آیه گرفته‌ایم.
استقلال یکی‌از بزرگترین ارمغان‌های انقلاب اسلامی برای ما بوده که شاید نسل‌های جدید که چهاردهه طعم این موهبت را چشیده اند، این نعمت را به خوبی درک نکنند و کسانی که قبل از انقلاب را درک کرده‌اند، معنای وابستگی را می‌فهمند.
اینکه قوه‌ی تصمیم گیری کشور نتواند برای خودش تصمیم بگیرد و قدرت های خارجی در امورکشور دخالت کنند و به منابع کشور دست اندازی کنند درد بزرگی است واین وظیفه‌ی ماست که این حقایق را تبیین کنیم.
در بحث جمهوریت گفتیم که بعداز انقلاب، قدرت‌های استعماری از پا ننشسته‌اند و همیشه سعی بر دست اندازی به منافع ملی را داشته‌اند. از هجوم خارجی مثل 8 سال جنگ تحمیلی گرفته تا توطئه‌های داخلی همچون فتنه 88 و روزبه‌روز این دشمنی بیشتر شده است اما ملت ما بیدار بوده اند و درمقابل این توطئه ها ایستاده اند.
یکی از استراتژی‌های که نظام سلطه برای وابسته کردن تمام دول جهان دارد، این است که با تنظیم قراردهایی استعماری تحت عَلَم‌هایی چون سازمان ملل، حقوق بشر و … که ظاهری عوام فریبانه دارند کشورها را به دست خودشان به دام استعمار بیفکنند.
یک مثال بارز این نوع قراردادها، قرارداد 2030 است که قصد دارند بوسیله آن تمام ملت‌های جهان از جمله ایران را در بحث فرهنگی به خود وابسته بکنند وآنها باشند که در مورد پرورش و آموزش نسل ما تصمیم بگیرند.
مهمترین نکته در رابطه با چنین قراردادهایی بحث استقلال کشور است و این ماییم که باید بر اساس اصول اعتقادی‌مان خودمان برای کشورمان تصمیم بگیریم. ممکن است 2030 های دیگری وجود داشته باشد که از لحاظ فرهنگی نیز مشکل نداشته باشد، اماهمانطور که رهبر عزیزمان نیز فرمودند؛ این گونه قراردادها استقلال ما را زیر سوال می‌برند.
از جمله قراردادهایی که لازم است مورد توجه قرار بگیرد، قراردادهای جدید نفتی موسوم به IPC و به‌طور خاص قرارداد با شرکت توتال است که اولین قرارداد منعقد شده از این سری قراردادها است.
این قراردادها در ابتدا ایرادات فراوانی داشت که البته توسط کارشناسان و منتقدین و همچنین رهبرمعظم‌انقلاب مطرح شد و قسمتی از آنها اصلاح شد اما باز هم ایرادات فراوانی وجود داشت. از سال 94 نیز گروهی در دانشگاه امیرکبیر تشکیل شد که این قراردادها را رصد کرده و ایرادات را به مسئولین گوشزد می‌کرد. این ایرادات به مجلس برده شد و مجددا اصلاحاتی صورت گرفت اما در نهایت برخی ارادات جدی باقی ماند وبرطرف نشد. اما با این وجود شاهد بودیم که هفته‌ی گذشته اولین قرارداد نفتی با ایرادات گفته شده بسته شد. قراردادی که آن اصولی که در ابتدای صحبت مطرح شد و برخی از اصول اسلامی را زیر پا گذاشته است که مهمترین آنها استقلال کشور است. امیدواریم که مسئولین به این مسائل توجه کنند و در ادامه شاهد این روند نباشیم.
در خاتمه برای جمع بندی عرض میکنم که بحث استقلال وجمهوریت مطرح شد و گفته شد که نظام سلطه سعی در دست اندازی به منابع کشور دارد و مردم و مسئولین ما باید هشیارباشند و قراردادها باید با دقت وتعمق بیشتری برسی بشوند تا دشمن از طریق قراردادهای استعماری دوباره به کشور نفوذ نکند. مردم ما باید بیدار باشند و فضای کشور را رصد کنند و در هر پست و جایگاهی که هستند و تاثیرگذاری دارند در حد توان در راستای اهداف انقلاب به آگاهی بخشی بپردازند و ان شالله که خداوند این عبادات و این حرکت کردن ها در راستای حفظ ارزش های انقلاب را از همه ما قبول بکند.
عرضم را خاتمه می‌دهم با صلواتی بر محمد و آل محمد
